روزگاریست که میپرستمت ای محبوب تر از گلهای بهاری

زندگی با تو رنگ و بوی دگر دارد نه رنگ بوی عشق ، نه دوست داشتن

تویی معنای زندگی ، تویی معنای عشق رویایی

زندگی و هستی ، برف و باران ، خورشید و مهتاب و عشقی بی پایان

نفس هایت طعم خوش عاشقیست

دستانت لطیف تر از باد بهار

و قلبی عاشق تر از ابر بهار که میخواند باران را

غم تو طوفانیست در آشیانه دلم که مجنون اسیر می شود در قفس

بساز رویایی را که نقش دلش با توست

چشمانت را ببند و با هر نفس بساز

با ساز زمانه قدم قدم با من

که میخوانم منم عاشق بی پایان راه تو